कर्णले श्रीकृष्णसँग सोधे–मेरो के दोष थियो ?

कर्णले कृष्णसँग सोधे–मेरो जन्म हुँदा नै मेरी आमाले मलाई त्यागीदिइन् । अवैध सन्तान हुनु मेरो दोष थियो ? द्रोणाचार्यले मलाई तिमी क्षेत्रीको छोरा होइन भने । परशुरामले मलाई सिकाए सही तर श्राप दिए जसको आवश्यकता मलाई जीवन भर हुनेछ, मलाई उसको विस्मरण हुनेछ । किनकी उनको अनुसार म क्षेत्रीय थिइन् ।

केवल संयोगवश एक गाईलाई मेरा वाण लाग्यो र उसका स्वामीले मलाई श्राप दिए जबकी मेरो कुनै दोष थिएन् ।

द्रौपदी स्वयंवरमा मलाई अपमान गरियो । माता कुन्तीले मलाई आखिरमा मेरो जन्मको रहस्य बताइन् उनको छोरा बचाउन । जे मलाई प्राप्त भएको छ ती सबै दुर्योधनबाट भएको छ । त्यसकारण उसको तर्फबाट लड्दा म कसरी गलत भए ?

उनको सबै कुरा र प्रश्न सुनेर कृष्णले भने, कर्ण मेरो जन्म कारागारमा भयो । जन्म भन्दा पहिले नै मृत्युले मेरो प्रतिक्षा गरेको थियो । जुन रात मेरो जन्म भयो, उक्त रात मातापिताबाट टाढा लगियो । तिम्रो बालपन खड्ग, रथ, घोडा, धनुष र वाणको बीचमा ध्वनी सुन्दै बित्यो । तर मेरो गोठालो भएर गौशालामा बित्यो । गोबरमा बिताए र प्राणघातक हमलाबाट बारबार बचे ।

कुनै सेना थिएन्, कुनै शिक्षा थिएन् । मानिसहरुको समस्याको कारण मै बनेको थिए । तिम्रो गुरु जब तिम्रो शौर्यको तारिफ गरिरहँदा मलाई कुनै शिक्षा प्राप्त भएको थिएन् । जब म १६ वर्षको हुँदा मात्र ऋषि सान्दीपनको गुरुकुलमा पुगे । तिमी आफुलाई मन पर्ने कन्यासँग विवाह गर्न सक्छौ ।

जुन कन्यालाई मैले प्रेम गरे उनी मलाई प्राप्त भइनन् र जसलाई मैंले राक्षसबाट जोगाएको थिए उनैसँग मैले विवाह गर्न पर्यो, जसले मलाई चाहन्थिन् ।

जरासन्धबाट बचाउनको लागि मैले पुरै समाजलाई यमुनाको किनारबाट हटाएर समुन्द्रको किनारमा बसाउन प¥र्यो । यदि दुर्योधनले युद्ध जितेमा तिमीलाई पनि श्रेय मिल्नेछ । धर्मराजाले जितेमा मलाई के मिल्छ ?

मलाई केवल युद्ध र युद्धबाट निर्माण भएका समस्याको लागि दोष दिनेछन् । एउटा कुरा स्मरण राख कर्ण – हरेकको जीन्दगीमा चुनौती दिन्छ, जिन्दगीले कसैसँग पनि न्याय गर्दैन् । दुर्योधनले अन्यायको सामना गरेमा युधिष्ठिरले पनि अन्याय भोग्नु पर्छ ।

तर सत्य धर्म के हो यो तिमीलाई थाहा छ । कयौपटक अपमान हुनु कुनै ठुलो कुरा होइन्, हाम्रो अधिकार त त्यो हो जसलाई हामीले लिन पाएका छैनौ । महत्व त यस कुराको हुनेछ संकटको समयमा सामना कसरी गर्ने ।

रुन बन्द गर कर्ण, जिन्दगीले न्याय गर्दैन तर यसको मतलब तिमी अर्धमको पथमा जान अनुमति दिएको होइन् । धार्मिक ग्रन्थको सहयोगमा